Dorosłe Dzieci Alkoholików borykają się z wypracowanymi we wczesnym dzieciństwie schematami. Dziecko, które dorasta z uzależnionym rodzicem lub opiekunem nigdy nie jest dla niego priorytetem. Nie mają również pozytywnego przykładu i wskazówek, których potrzebują, aby nauczyć się dbać o siebie, budować zdrowe relacje i uzyskać silny, emocjonalny start w życiu. To osoby niezwykle wrażliwe i podatne na krytykę. Dziś przyjrzymy się 8 cechom, które mogą występować u DDA.
Każda z poniższych kwestii może utrudnić znalezienie spokoju i równowagi. Oto najważniejsze z nich:
- Są nadmiernie wrażliwi na potrzeby innych ludzi: DDA od najmłodszych lat często opiekowali się młodszym rodzeństwem, czy rodzicami czując odpowiedzialność za ich los. Ta cecha pozostaje z nimi na wiele lat. DDA są wyczuleni na potrzeby innych osób, nawet kosztem samych siebie.
- Nie uwzględnienie swoich potrzeb: Dzieciństwo zwykle kojarzy nam się z zabawą i beztroską. Niestety, wiele dzieci alkoholików nie było w stanie dobrze się bawić ani odpoczywać z powodu odpowiedzialnej roli, jaką musiały przyjąć. W dorosłym życiu zwykle przekłada się to na poczucie, że nie zasługują na dobrą zabawę.
- Są bardzo krytyczni wobec siebie: Dzieciom może być trudno uświadomić sobie, że nie są odpowiedzialne za zachowanie rodziców. Mogą być świadkami zachowania starszych i obwiniać się za nie, np. za awantury. DDA często są dla siebie bardzo surowe. Mają empatię dla innych, jednak brak jej dla nich samych.
- Chcą wszystkim dogodzić: DDA mają trudności z realizacją i często nadmiernym zaangażowaniem w pracy i życiu domowym, a także w relacjach osobistych. Chociaż czują potrzebę dbania o wszystkich i wszystko wokół nich, trudno im będzie wywiązać się ze swoich wszystkich zobowiązań.
- Nieustannie dążą do aprobaty: Wiele dzieci alkoholików rzadko lub nigdy nie otrzymywało wsparcia lub aprobaty w okresie dorastania. Sprawia to, że zyskują poczucie własnej wartości dzięki aprobacie innych ludzi.
- Zachowanie impulsywne: Dorosłe dzieci alkoholików (DDA) często impulsywnie dokonują wyboru lub reagują na sytuację, nie zastanawiając się nad konsekwencjami ani nie rozważając innych opcji. Ostatecznie oznacza to, że spędzą dużo czasu, próbując naprawić wynikające z tego problemy i/lub ukryć konsekwencje
- Izolacja: DDA często czują, że różnią się od wszystkich wokół nich, a wielu uważa, że w rezultacie albo nie mogą funkcjonować z innymi ludźmi, albo że należy im zapewnić specjalne traktowanie i ulgi za zachowania dysfunkcyjne, co może utrudniać utrzymywanie pozytywnych relacji. To poczucie izolacji może być ogromnym wyzwalaczem agresji.
- Nadmierna reakcja na zmiany pozostające poza ich kontrolą: nieproszona zmiana może być odbierana negatywnie przez DDA. Zamiast poświęcić chwilę na przetworzenie potencjalnych pozytywnych aspektów prezentowanej zmiany lub skupienie się na tym, jak dostosować się i iść naprzód, reakcja jest często skrajną nadmierną reakcją, która ma charakter emocjonalny.
Większość DDA cechuje duża wrażliwość i empatia. Często trudne dzieciństwo rzutuje na to, że nie radzą sobie ze swoimi emocjami. Dlatego tak ważne jest, aby mieli możliwość uzyskania pomocy u specjalistów. A dzięki temu osiągną równowagę, której tak wielu z nich potrzebuje.
