Budowanie relacji i związków wymaga sukcesywnej, stałej i intensywnej pracy oraz obustronnej chęci. Sprawa staje się skomplikowana, gdy druga strona posiada problemy natury emocjonalnej bądź wdrożone schematy, które mogą wpływać na sposób tworzenia więzi z innymi. Dorosłe Dzieci Alkoholików borykają się z wieloma trudnościami, ale równocześnie są niezwykle wrażliwe i empatyczne.
Kim są Dorosłe Dzieci Alkoholików?
Dorosłe Dzieci Alkoholików to osoby, które dorastały w dysfunkcyjnych domach, gdzie dominował alkohol. Osoby te z reguły nie otrzymały uwagi i wsparcia emocjonalnego, których potrzebowały w kluczowym okresie rozwoju w swojej młodości. Zamiast tego były zajęte dysfunkcyjnym zachowaniem rodzica. Dlatego często jest im trudno zrozumieć, że mogą, a nawet powinny zaspokajać swoje potrzeby jako dorośli. Należy podkreślić, że Dorosłe Dzieci Alkoholików nie są jednak wyzute z emocji – są emocjonalne, wrażliwe na potrzeby innych osób, lecz często z niezagojonymi ranami w sercu.
Osoby te mogą mieć problem w nawiązywaniu zdrowych, opartych na zaufaniu relacji, w których nasze „ja” jest istotne Są to osoby z reguły bardzo wrażliwe, stąd łatwość w zranieniu ich. Często również mają trudności w odczuwaniu przyjemności i czerpania radości dla siebie. Nie pozwalają sobie także na prawdziwe emocje, wypierają uczucie smutku, strachu i złości. Nadmiernie rozwinięte poczucie odpowiedzialności sprawia, że zazwyczaj łatwiej jest im zajmować się innymi niż sobą. Borykają się z bardzo niskim poczuciem własnej wartości. Wysoka emocjonalność i poczucie odpowiedzialności za drugą osobę sprawiają, że osoby te często nie wyznaczają granic w związkach. Rolą partnera jest pokazanie, jak powinna wyglądać zdrowa relacja. Taka, w której obydwie strony czują się bezpieczne i kochane.
Relacje i związki z DDA
Jako dzieci uczymy się naszego zachowania na wzór naszych rodziców. Nasze wyobrażenia o tym, co jest zdrowe, normalne i oczekiwane, są ściśle splecione z tym, co obserwujemy w okresie dorastania. Kiedy jeden rodzic zmaga się z alkoholizmem, może to spowodować wypaczone postrzeganie tego, jak powinna wyglądać dynamika związku. DDA dorastały, absorbując zachowanie rodzica, który mógł mieć częste wahania nastroju, był niewiarygodny, nie wyrażał miłości lub był często nieobecny w życiu dziecka. Właśnie dlatego DDA mogą doświadczać trwałych skutków w ich własnych, bliskich relacjach, takich jak np.:
- głęboko zakorzenione problemy z zaufaniem,
- ciągłe uczucie niepokoju,
- poczucie życia „jak za szybą” (niemożność okazania emocji – w stosunku do siebie, jak i do partnera); nastawienie „powinien się domyślić”,
- nadwrażliwość na zachowanie partnera. DDA często stają się nadwrażliwe na potrzeby innych ludzi, co oznacza, że stawiają potrzeby wszystkich innych przed własnymi. Trudno zbudować zdrowy związek, gdy zapomina się o własnych potrzebach,
- ciągłe przejmowanie się. W osoby z DDA są bardzo krytyczne, ale względem siebie. Oznacza to, że nawet najdrobniejszy błąd będzie dla nich katastrofą. To w sobie zwykle szukają winy. To ważny sygnał dla partnera, aby być wyrozumiałym,
- nieustająca potrzeba aprobaty. DDA z uwagi na niskie poczucie własnej wartości poszukują aprobaty w oczach innych. Potrzebują dobrego słowa i komplementów.
Jesteś w związku z DDA? Pracuj nad budowaniem zaufania poprzez zwiększoną intymność i komunikację, a także miłe, drobne gesty. Zapytaj swojego partnera, czego potrzebuje i pomóż. Na początku związku nie każdy będzie chciał dzielić się swoją przeszłością w obawie przed odrzuceniem, stopniowo jednak buduje zaufanie. Jeśli jesteś w takiej relacji, nie bój się prosić o profesjonalną pomoc. Nie musisz samodzielnie pokonywać trudności.
