Stres doświadczany w pracy powoduje, że czujesz się coraz bardziej sfrustrowany i niezadowolony z życia? Zdarza Ci się szukać pomocy w alkoholu lub innych środkach psychoaktywnych? Dowiedz się, jak radzić sobie ze stresem w zdrowy sposób i odzyskaj radość z aktywności zawodowej.
Różne oblicza stresu w pracy
Stres w pracy to taki stan, w którym pracownik odczuwa dyskomfort psychiczny z powodu stawiania mu wymagań i warunków, które przekraczają jego aktualne możliwości. Jeżeli trwa krótko i jest odpowiednio rozładowywany, wtedy może działać mobilizująco. Kiedy jest go jednak za dużo i utrzymuje się przez długi czas, może wówczas prowadzić m.in. do spadku efektywności, wewnętrznej frustracji i obniżenia poczucia własnej wartości. Nieraz powoduje również negatywne konsekwencje zdrowotne. Są one związane zwłaszcza z funkcjonowaniem układu krwionośnego, trawiennego, mięśniowo-szkieletowego, a także obniżeniem odporności organizmu, depresją, nerwicami, migrenami czy powstawaniem wrzodów.
Ciągle myślisz o swojej pracy i z jej powodu żyjesz w nieustannym napięciu? Starasz się pracować najlepiej jak potrafisz, jednak nadal odnosisz wrażenie, że dajesz z siebie zbyt mało? Twoje napięcie potęgują obawy przed utratą pracy. Odczuwasz lęk przed popełnieniem błędów lub niespełnieniem oczekiwań pracodawcy. Po powrocie z pracy jesteś na tyle wyczerpany, że nie masz już sił na realizowanie własnych pasji czy wykonywanie obowiązków domowych. Zaczynasz przenosić stres z pracy do domu, zdarza Ci się wyżywać na współmałżonku i dzieciach. Cierpisz z powodu bezsenności, dokucza Ci ból głowy i brzucha, łatwiej łapiesz różne infekcje.
Od trudnych emocji do uzależnienia
Czujesz się coraz bardziej zmęczony i rozgoryczony. Towarzyszy Ci naprzemiennie złość, żal, gniew, lęk, smutek, zazdrość, wstyd, bezradność czy poczucie winy. Coraz trudniej jest Ci znaleźć wewnętrzną motywację do pracy. Tracisz kontrolę nad emocjami i możesz zacząć wchodzić w konflikty ze współpracownikami. Możliwe jednak, że w pracy nie chcesz się przyznać do problemu; myślisz sobie, że przecież nie jesteś mięczakiem.
W tym momencie może pojawić się pokusa, aby szukać ukojenia w alkoholu, który pozwala chociaż na chwilę się „znieczulić” i odciąć od trudnej rzeczywistości. Podobny efekt mogą wywołać niektóre leki czy inne substancje o działaniu uspokajającym, znieczulającym czy halucynogennym. Niestety to wszystko działa tylko do czasu…
Wkrótce możesz zacząć odczuwać pierwsze symptomy uzależnienia. Będziesz potrzebował coraz większych dawek do uzyskania tego samego efektu, utracisz kontrolę nad swoim piciem/sięganiem po narkotyki czy leki. Spadnie Twoja wydajność w pracy i będziesz odczuwał coraz większe trudności w radzeniu sobie z własnymi emocjami.
Co zrobić, by taki scenariusz nie dotknął Ciebie?
Przede wszystkim potrzebujesz oddzielić swoje życie zawodowe od prywatnego. Nie zaniedbuj innych ważnych obszarów, takie jak rodzina, wypoczynek, zdrowy styl życia czy rozwijanie pasji. Przypomnij sobie jakie zajęcia sprawiają Ci przyjemność i zaplanuj na nie czas. Stres związany
z pracą świetnie koi zwłaszcza kontakt z naturą. Można go również rozładować dzięki aktywności fizycznej oraz ćwiczeniom relaksacyjnym.
Ustal zasady z przełożonym co do nadgodzin, kończenia pracy w domu oraz wykonywanie obowiązków niezgodnych z Twoimi kompetencjami. Jeśli nie wiesz w jaki sposób to zrobić, warto wtedy rozważyć kurs asertywności lub konsultację psychologiczną. Przede wszystkim jednak postaraj się zachować wyrozumiałość i obniżyć wymagania względem siebie. Każdy ma prawo do popełniania błędów, Ty też. Nie ma ludzi, którzy wszystko wiedzą i nigdy się nie mylą. Przyznanie się do słabości i niedoskonałości świadczy paradoksalnie o Twojej sile.
Warto unikać używania takich słów jak „zawsze”, „nigdy”, „muszę”, „natychmiast”. Lepiej zamienić je na „byłoby dobrze”, „chciałbym”, „postaram się”, „spróbuję”, „zrobię, co w mojej mocy”. Poszukaj swoich mocnych stron i doceniaj siebie nawet za małe sukcesy. Nie odwlekaj wyznaczonych Ci zadań, a do kolejnych przejdź dopiero po zakończeniu wcześniej rozpoczętych, a przynajmniej po zakończeniu jakieś ich części.
Nie zostawaj sam ze swoimi problemami w pracy. Dobrze jest znaleźć osobę, z którą będziesz mógł się dzielić swoimi przeżyciami – partnerka/partner, przyjaciel czy psycholog. Nie staraj się na siłę udowadniać osobom w pracy swojej wartości. Trudno odczuwać radość z obowiązków zawodowych, jeżeli wykonuje się je w stanie ciągłej presji.
Pamiętaj, że nie jesteś swoją pracą. Twoja wartość jako człowieka nie zależy od sukcesów zawodowych i aprobaty ze strony przełożonych czy współpracowników.
