Dziecko bez wyraźnego powodu zmieniło swoje zachowanie. Obserwujesz trudności w komunikacji, słyszysz zdawkowe odpowiedzi. Widzisz wyraźnie, że coś się dzieje, nastroje zmieniają się bez konkretnych przyczyn – senność, apatyczność, czasem ekstatyczne pobudzenie. Znasz przecież swoje dziecko, do tej pory tak dobrze się rozumieliście. Intuicja podpowiada ci, że dzieje się coś niepokojącego, wiedza sugeruje, że to mogą być używki, ale serce mówi, że przecież twoje dziecko nie mogło sięgnąć po narkotyki.
Tak rozpoczyna się wiele historii. Rodzic zauważa zmiany w swoim dziecku. Zrzuca je na karb okresu dojrzewania, stresy w szkole, niewyspanie – powodów można znaleźć wiele. Poza tym, przecież żyjemy w normalnej rodzinie, tu nie ma dysfunkcji i patologii, a moje dziecko nie chodzi brudne, nie rozrzuca wokół siebie igieł i strzykawek, to nie mogą być narkotyki. Nazbyt często jednak okazuje się, że jednak są.
Rodzic czuje się zagubiony, po etapie zaprzeczania i ignorowania znaków ostrzegawczych, przychodzi etap wstydu, zażenowania, poczucie porażki wychowawczej i obwinianie (siebie, partnera) za popełnione błędy. Bardzo często apatia, wynikająca z niemocy psychicznej, trudności w odnalezieniu w sobie siły, braku wiedzy, znajomości dostępnych narzędzi i sposobów walki z uzależnieniem – owocuje zaostrzeniem stanu choroby. Bo uzależnienie od narkotyków to choroba. Choroba, którą można (i trzeba!) leczyć i pokonać.
Narkotyki
Rodzajów narkotyków jest wiele, bardzo wiele. Skupimy się na trzech z nich, które są przez młodzież używane (statystycznie) najczęściej.
THC – marihuana. Liście, kwiaty i nasiona suszonych konopi indyjskich. W efekcie długofalowym wywołuje poważne zaburzenia koncentracji. Dziecko po zażyciu marihuany jest rozweselone, ale równocześnie spowolnione w działaniu, rozluźnione i rozgadane. Uwagę powinny zwrócić powiększone źrenice, przekrwione oczy, nagły przyrost apetytu, napady głodu, mdły-słodki zapach ubrań, włosów, z ust.
Amfetamina. Silnie uzależniająca psychicznie, ma działanie pobudzające, dodaje poczucia niespożytej energii. Dziecko po zażyciu amfetaminy jest silnie energiczne, gadatliwe, nie może usiedzieć w jednym miejscu, niewiele śpi. Symptomy, które powinny zwrócić uwagę to powiększone źrenice, nieuzasadnione „napady” energii, po których następuje gwałtowne wyczerpanie.
Dopalacze. Substancje o silnym działaniu psychoaktywnym. Wywołują stany pobudzenia, radości, czasem halucynacje. Działają różnie, są bowiem produkowane z różnych substancji – wyciągi z roślin, grzybów, związki syntetyczne. Dziecko po zażyciu dopalaczy może więc zachowywać się bardzo różnie (w zależności od substancji) – od wybuchów euforii, po stany depresyjne, omamy i halucynacje, ospałość graniczącą z brakiem kontaktu i wiele innych. Symptomy, które powinny zwrócić uwagę to nietypowe pobudzenie lub apatia, splątanie, agresja, podniesione ciśnienie, zmiana wielkości źrenic.
